BU BLOG NEDEN Mİ AÇILDI?

Uzun zaman başkalarına özendim, evet itiraf etmeliyim iyi olanları yer yer kıskandım. Ama artık burama (burnum) kadar geldi ve ben de açtım işte. Bugün blogumun miladı olarak kaydedilsin.

Bunu neden mi yaptım? Gökten meteor yağmuru gibi yağan bloglara neden mi bir yenisini ekledim? Çünkü ben doğmamış torunlarını bile düşünen hatıra delisi bir insanım.  İstedim ki bu blogda nenelerini bulsunlar kimmiş, ne zaman, ne hissetmiş öğrensinler. Sonra, sadece torunlarım mı? Hayır.. Beni bilen, bilmek isteyen, seven, sevmeyen herkes bir şekilde nerede olduğumu, ne yaptığımı, ne hissettiğimi bilsin istedim (zorla değil tabii). Benim gezegenimden herkes haberdar olsun istedim.

Gezegen mi? Ne diyor bu? diyebilirsiniz. Kimilerine banal bile gelebilir. Ama sanmayın ki buna da bir cevabım yok. Şöyle açıklayabilirim; içinde bulunduğum dünyanın bir kısmı bana ait değil. Yanan, yakılan, kesilen, hırpalanan, çalınan, kaçırılan kısmı bana ait olamaz. Bana ait olmayan bu yerlerde ben gezegenime giderim. Buradan, önce seyrederim dünyayı sonra baktım olmuyor, ben de bende olan dünyada olmayan ne varsa taşırım bir bir. En azından çabalarım...İşte bu yüzden "gezegen"dir bu blogun adı. Gezegen çabadır, gezegen diğerlerine koşarak gitmektir, gezegen güzelliktir, duygudur, kedidir, sokaktaki bir köpektir, okumaktır... İyidir işte anlayın!

Bu gezegende ne mi olacak dersiniz. Her şey olacak. Ne ekmek ne de su önce kitaplar olacak, sonra ülkeler, şehirler, semtler, yemekler, mekanlar, duygular bana ait, insana ait ne varsa hepsi olacak. Bu bir gezegen, çok basit aslında, bir gezegende ne olabilirse onlar olacak insana dair her şey... Peki bu bir günlük mü? Hayır, hayır korkmayın değil. Onu ayrıca tutuyorum hem de eski usul kağıtla kalemle :)

Böyle işte, daha da diyecek bir şeyim yok, döktüm içimi. Burası kapıları size her zaman açık olan bir gezegen. Saat, gün, mevsim mefhumu yok bu gezegende çat kapı yapın, zile basın, not bırakın, ne olursanız olun, nasıl gelirseniz gelin beklerim...

Sevgiler...

M.