6 Temmuz 2014 Pazar

YOLCULUK NEREYE ?

Bu defa da yolculuk nerede başlar? Nerede biter? diye sorular sorarken buluyorum beni.

Nerede başlayıp nerede bittiğini tam olarak ifade etmek çok zor.

Yolculuklarım sorgulamalarımda başlıyor olabilir, diye düşünüyorum ama şimdilerde. Ve sorguladıklarım tanıdık gelmeye başlayınca, yanıtlarını tekrar ettikçe sonuna geliyorum. Yenisi geliyor sonra ve hep bir yolculuk hali bürüyor bedenimi, zihnimi. Bir yerden bir yere gitmenin sadece fiziksel olmadığını bilmeye başlıyorum. Bu pekala bazen bir düşünceyle bazen bir kitapla bazen bir insanla bazen de bir eşekle oluyor.

Büyük bir sorumluluğu da beraberinde getiriyor bütün yolculuklar. Etrafımda olup bitenleri izlemekle sorumlu hissediyorum kendimi. Çünkü zihnim yeni olan her anıya her an'a aç. Çünkü tüm anları ve anıları gezegene yaymak istiyorum. Bunun için kafatasıma da ihtiyaç duymuyorum. Yol boyunca içim ve dışım eskisinden çok daha büyük oluyor. Gözlerim daha uzağı duyuyor ve kulaklarım daha sessizi görüyor. On dakika sonra ne olacağını kestiremiyorum ve zaman anlam veremediğim ölçüde önemini yitiriyor. Bu yüzden galiba, yolculuklarımda gün yirmi dört saatten daha uzun oluyor. Ve bir saatin kaç dakikaya denk geldiğini kestiremiyorum.

Tanıdığım onlarca renk arasında kaybediyorum kendimi her yolculukta, ve kaybettiğim beni , yabancısı olduğum binlerce tadın ve kokunun arasında yeniden buluyorum.

Başlatmak istediğim yolculuklarımı hayal ediyorum, kaç kez bir kitapla nerelere gittiğim aklıma geliyor ve kimlerle tanışacağımı bilmeden çıkacağım şeritler, beni taşıyacak mavi gök gözümün önünde beliriveriyor.

Başladığı zaman başlayacak ve bittiği zaman bitecek bütün yolculuklarıma göz kırpıyorum...

Bu yazı şimdi yolculukta olanlar ve yola koyulmak üzere olanlar içindir.

M.

2 Temmuz 2014 Çarşamba

GÖKKUŞAĞININ ÜZERİNDE, YÜKSEKLERDE BİR YER...

Yazmak için can atan kendim, yazacak kelimeleri bulamazken biraz sıkıntıya düşüyor. Bazen kelimelerden bekliyorum bazı şeyleri çünkü yorgun olabiliyorum ben de sizler gibi onlar gibi biz gibi... Bu yüzden bu defa bütün veryansınım onlara...
İstiyorum ki dünyanın bütün kelimeleri birleşip bana gelsin. Hep ben mi gideceğim onlara... Yeriniz yanım, daha fazla bekletmeyin. Ve tam da zamanı, elinizi çabuk tutun.

Ama bu yazdıklarım sayılmaz baştan söyleyeyim! Daha yenileri, hiç duymadıklarım ve ihtiyacım olanlar, söylemek istediklerim ve hissettiklerim, bildiklerim ve bilmediklerim, yeniler ve eskiler, yıpranmış da olabilirsiniz ve yıllarca birilerine ilham vermiş olmanıza da ok. Noktalarınızla, virgüllerinizle ve soru işaretlerinizle gelin,  bağlaçlarınızı da getirin ve yapım eklerinizi üzmeyeceğime söz veriyorum. İyelik eklerinizi istemiyorum ama, çünkü kimseye ait olmayın isterim. Sizden güzel cümleler kuracağıma da söz veriyorum. Ve o cümleleri söyleyeceğim güzel insanlar var sakın unutmayın...

Ne zaman gelirseniz o zaman doğru zamandır biliyorum. Daha çabuk gelin bana diye şimdi hepinizi unutuyorum...

Belki size yol gösterir, bu sözleri yazana gittiğiniz gibi gelebilirsiniz bana da..

"Gökkuşağının üzerinde, yükseklerde bir yer
Ve her ninnide bir kez düşlediklerin
Gökkuşağının üzerinde bir yerde mavi kuşlar uçar
Ve düşlediklerin, düşler sahiden gerçekleşir

Bir gün bir yıldızın üzerinde olmak isterim, bulutların ardımda kaldığı yerde uyanmak
Dertlerin limon damlaları gibi eridiği yerde
Bacaların yukarısında yükseklerde, beni bulacağın yer orası

Gökkuşağının üzerinde bir yerde mavi kuşlar uçar
Ve senin kurmaya cesaret edebildiğin hayaller, neden, neden, neden ben yapamam?
Ağaçların yeşilini ve kırmızı gülleri de görüyorum
Onların bizim için çiçek açmalarını izleyeceğim
Ve kendi kendime düşüneceğim, ne güzel bir dünya!

Mavi gökleri, beyaz bulutları ve günün parlaklığını görüyorum
Karanlığı severim, kendi kendime düşünüyorum, ne güzel bir dünya!
Gökyüzünde güzel olan gökkuşağı renkleri, geçen insanların da yüzünde
'Nasılsın?' diyerek elimi sıkan arkadaşlarımı görüyorum
Aslında 'seni seviyorum' diyorlar
Bebeklerin ağladığını duyuyorum ve büyümelerini izliyorum
Bizim bildiklerimizden çok daha fazla şey öğrenecekler
Ve kendi kendime düşünüyorum, ne güzel bir dünya!

Bir gün bir yıldızın üzerinde olmak isterim, bulutların ardımda kaldığı yerde uyanmak
Dertlerin limon damlaları gibi eridiği yerde
Bacaların yukarısında yükseklerde, beni bulacağın yer orası
Gökkuşağının üzerinde, yükseklerde bir yer
Ve senin kurmaya cesaret edebildiğin hayaller, neden, neden, neden ben yapamam?"

M.