YOLCULUK NEREYE ?

Bu defa da yolculuk nerede başlar? Nerede biter? diye sorular sorarken buluyorum beni.

Nerede başlayıp nerede bittiğini tam olarak ifade etmek çok zor.

Yolculuklarım sorgulamalarımda başlıyor olabilir, diye düşünüyorum ama şimdilerde. Ve sorguladıklarım tanıdık gelmeye başlayınca, yanıtlarını tekrar ettikçe sonuna geliyorum. Yenisi geliyor sonra ve hep bir yolculuk hali bürüyor bedenimi, zihnimi. Bir yerden bir yere gitmenin sadece fiziksel olmadığını bilmeye başlıyorum. Bu pekala bazen bir düşünceyle bazen bir kitapla bazen bir insanla bazen de bir eşekle oluyor.

Büyük bir sorumluluğu da beraberinde getiriyor bütün yolculuklar. Etrafımda olup bitenleri izlemekle sorumlu hissediyorum kendimi. Çünkü zihnim yeni olan her anıya her an'a aç. Çünkü tüm anları ve anıları gezegene yaymak istiyorum. Bunun için kafatasıma da ihtiyaç duymuyorum. Yol boyunca içim ve dışım eskisinden çok daha büyük oluyor. Gözlerim daha uzağı duyuyor ve kulaklarım daha sessizi görüyor. On dakika sonra ne olacağını kestiremiyorum ve zaman anlam veremediğim ölçüde önemini yitiriyor. Bu yüzden galiba, yolculuklarımda gün yirmi dört saatten daha uzun oluyor. Ve bir saatin kaç dakikaya denk geldiğini kestiremiyorum.

Tanıdığım onlarca renk arasında kaybediyorum kendimi her yolculukta, ve kaybettiğim beni , yabancısı olduğum binlerce tadın ve kokunun arasında yeniden buluyorum.

Başlatmak istediğim yolculuklarımı hayal ediyorum, kaç kez bir kitapla nerelere gittiğim aklıma geliyor ve kimlerle tanışacağımı bilmeden çıkacağım şeritler, beni taşıyacak mavi gök gözümün önünde beliriveriyor.

Başladığı zaman başlayacak ve bittiği zaman bitecek bütün yolculuklarıma göz kırpıyorum...

Bu yazı şimdi yolculukta olanlar ve yola koyulmak üzere olanlar içindir.

M.